Εκ των υστέρων

Πριν από 90 χρόνια, το 1927, άρχισε να εκτελείται στην περιοχή μας το έργο ήταν η σιδηροδρομική γραμμή Καλαμπάκας – Βέροιας διαμέσου των Γρεβενών και της Κοζάνης που στην εποχή του κρίθηκε ως εθνικής σημασίας. 

Τα πιο σπουδαία ίχνη αυτού του έργου, τα απομεινάρια των κτηρίων των σιδηροδρομικών σταθμών, δυστυχώς έχουν εγκαταλειφθεί. Έγιναν εύκολος στόχος για όσους ήθελαν πέτρα ως δομικό υλικό. Τα λαβωμένα κτίρια, με μεγάλο μέρος της τοιχοποιίας τους να έχει απομακρυνθεί, βρίσκονται στο έλεος του χρόνου που τα φθείρει με την συνδρομή των φυσικών φαινομένων. Αυτό συμβαίνει και με τα άλλα έργα. Όπως έγινε δυστυχώς και φέτος. 

Τα ορμητικά νερά του Βενέτικου κατέστρεψαν τα βάθρα μίας γέφυρας εργοταξίου που υπήρχε στην "σμίξη" του με τον Αλιάκμονα. Πρόκειται για τα "μαρμάρια" απ’ όπου πολλοί από εμάς μάθαμε τις βουτιές τότε που τη θάλασσα την ξέραμε ακουστά.

Τα "μαρμάρια" το 2015 – Φωτογραφία Τερτίπη Δημήτρη

Τα "μαρμάρια" το 2017– Φωτογραφία Παπανίκου Βαγγέλη

Στόχος του παρόντος προγράμματος ήταν να αναδείξουμε τα εναπομείναντα έργα, που αποτελούν μνημεία για τον τόπο, και να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία για την προστασία τους.

Ας ξεκινήσει η ανάδειξή τους με μία επίσκεψή σας στους τόπους των έργων ώστε να τα δείτε "ιδίοις όμμασι". Τα έργα αυτά μπορούν να αποτελέσουν νέους προορισμούς για τους επισκέπτες του νομού. Βρίσκονται σε φυσικό περιβάλλον έκπαγλου ομορφιάς, σε μέρη του νομού που δεν αναφέρονται σε τουριστικούς οδηγούς και δεν έχουν επισκέπτες. Ας φροντίσουμε και για τα έργα αυτά κι ας ευχηθούμε για το μέλλον τους … καλή αποκατάσταση.